مشکلات موجود زمین های چمن فوتبال

بر مبنای مطالعه منابع معتبر علمی ، بررسی های انجام شده تجارب چندین ساله در خصوص مشکلات چمن های فوتبال ، به عقیده نگارنده مشکلات زمین های فوتبال را در چهار بخش زیر میتوان عنوان کرد :

1. احداث زمین های فوتبال

2. نگهداری و مراقبت

3. تنگناهای مالی به منظور نگهداری

4. ضعف مدیریت

در این گزارش به لحاظ طولانی شدن مطلب چکیده ای از اهم مشکلات زمین های فوتبال فهرست وار عنوان گردیده و امید است مطالب عنوان شده مفید باشد.

عدم آگاهی برخی از پیمانکاران از رابطه خاک ، آب ، اقلیم ، گیاه و از طرفی نبود نظارت کافی بر دستور العمل های استاندارد احداث زمین فوتبال ، اولین مسئله ای که باید به آن اشاره کرد تعبیه و ساخت زهکش های زمین است و اغلب اوقات مشاهده می شود که به جای خاک شنی- لومی و یا شنی (ترکیبی از شن و ماسه) از خاک رس که فاقد زهکش و قابلیت نفوذ آب در لایه های پایین است استفاده می نمایند .

در حالی که در چنین خاکهایی در اثر تردد و بازی اولاً خاک متراکم شده و مانع نفوذ آب و فعالیت ریشه شده و ثانیاً آب ماندگی در زمین و تبخیر تدریجی و تجمع املاح و نمک و در نتیجه شور شدن خاک را باعث می شود و چنین شرایطی به تخریب چمن منجر میگردد.

عدم آزمایش فیزیک و شیمی خاک به منظور تعیین بافت ، PH ، شوری و کمبود عناصر از ضرورت هایی است که معمولا کم اهمیت تلقی میگردد.

از ضرورت های دیگر ،بررسی شرایط اب و هوایی و اقلیم منطقه حداقل در یک دوره 20 ساله به منظور انتخاب بذر و اعمال عملیات در مرحله نگهداری میباشد.

زمان مناسب کاشت در هر منطقه اقلیمی که بسته به نوع بذر مورد کاشت متفاوت است. در صورت عدم رعایت زمان کاشت اولا حدود 20 درصد از بذر از بین رفته و چمن به طور حتم دچار انواع بیماری ها خواهد شد.

تراز زمین از محور زمین در لایه RTS (لایه خاک زراعی ) با شیب 5 /0 درصد و تولرانس 2± سانتی متر باعث جاری شدن رواناب به خارج از زمین و جلوگیری از آب ماندگی می نماید. اغلب اوقات مشاهده شده چنین مسئله ای در زمین های احداث شده رعایت نمی شود.

بذور چمن با توجه به خصوصیات و صفات بذور و سازگاری آنها با دمای منطقه به دو گروه << بذرهای سردسیری >> و << بذرهای گرمسیری >> تقسیم می شود و به همین دلیل در موقع انتخاب و کاشت بذر می بایست این مسئله همانطوریکه اشاره شد مدنظر قرار گیرد.

آبیاری چمن اغلب اوقات توسط کارگران غیر فنی که معمولا به افراط یا تفریط در آبیاری منتهی میشود از مشکلات عمده در نگهداری چمن می باشد.

بررسی های انجام شده نشان میدهد نیاز آبی چمن به عواملی مانند رقم چمن ، شرایط آب و هوایی منطقه ، تبخیر ، تعریق و تعرق ، دما ، وزش باد ، بافت خاک و امثالهم بستگی دارد. به عنوان مثال خاکهای رسی نسبت به خاکهای شنی و یا شنی رسی ، شنی لومی آب کمتری نیاز دارد. میانگین نیاز با در نظر گرفتن عوامل فوق بین 15 تا 30 لیتر در متر مربع و در یک نوبت آبیاری توصیه شده است .

باید متذکر شد بهترین زمان شروع آبیاری صبح زود از ساعت 5 صبح می باشد.

اگرچه زمان شروع آبیاری در ساعات بعد از ظهر در برخی از منابع اعلام شده لیکن حفظ رطوبت و عدم تبخیر در طول شب بر اساس گزارش های تحقیقاتی شیوع بیماری های قارچی را تشدید می نماید.

در این مورد آموزش کارگران آبیار و یا بکارگیری کارگران کار آزموده در امور آبیاری الزامیست.

مشکل دیگر در مورد آبیاری چمن غالب اوقات کمبود آب به ویژه در فصل رویش چمن به لحاظ قرار گرفتن کشورمان در منطقه خشک و نیمه خشک جهان اغلب اوقات زمین های چمن فاقد منبع ذخیره آب زمینی می باشند .