ديوار سبز گرین وال : Green wall

علاوه بر بام هاي سبز، ديوارهاي سبز نيز وجود دارد كه به دو گروه اصلي تقسيم ميشود:

نماهاي سبز

ديوارهاي اكسيژن ساز.

در اين سيستم گياه بر روي سطح نما حركت مي كند. در اين سيستم گياه رونده و يا پيچ در حالي كه ريشه در زمين دارد(در يك بستر خاكي) شروع به بالا رفتن از ساختمان مي كند. اخيرا براي نماي سبز ديوار، سازه اي حمايت كننده هم در نظر مي گيرند.

خود به دو دسته سيستم هاي فعال و غير فعال تقسيم مي شوند:

اين سيستم ها جديد ترين نوع ديوارهاي سبز مي باشند.در اين سيستم از هواي توليد شده توسط گياهان در سيستم تهويه هواي ساختمان استفاده مي شود.اين ديوار ها بر مبناي

علم تصفيه هواي بيولوژيكي با واسطه گياهي بر مبناي تحقيقاتي كه در بيمارستا ني در شهر واترلو انجام شده، پايه ريزي شده است. ديوارهاي سبز با فيلتر بيولوژيكي، ظرفيت تصفيه هوا را افزايش مي دهند.

پوشش هاي طبيعي موتورهاي تصفيه كننده و پاك كننده هستند و سيستم تهويه هوا با مكش از ريشه سيستم عمل مي كند.

كه عملا هيچ نقشي در حركت هوا از ريشه ها به درون سيستم تهويه ساختمان ندارد.

تاثير سيستم غير فعال بر روي كيفيت هواي ساختمان از نظر علمي مشخص نيست .

بعضي از ديوار هاي سبز پشت شيشه محافظت مي شوند تا نسبت به آنچه در ديوارهاي غير فعال رخ مي دهد، جريان هواي قابل پيش بيني تري داشته باشند.در ديوار غير فعال مكانيزمي براي گردش هوا وجود ندارد.

آنها به صورت باز نگهداري مي شوند تا بهبودي نسبي در گردش هواي آزاد تا حد امكان ايجاد كنند.

ديوارهاي اكسيژن ساز، سازه اي مستقل دارند كه جدا از نماي اصلي ساختمان و در فاصله اي نزديك به آن قرار مي گيرد و توسط ساختمان مهار مي گردد. جزييات مختلفي براي طراحي اين ديوار ها وجود دارد كه بيش تر مربوط به چگونگي نگهداري گياه بر روي ديوار و شكل قالب هاي{ نگهدارنده سيستم ميباشد}