به گفته مورخان ، احداث چمن اولین بار در باغهای ایران و سپس در باغات یونان و رم ، در زمان قبل از میلاد مسیح ( ع ) صورت پذیرفته است ، اما شواهد گویای این است که سطح کشت آن بسیار کم بوده است .
قدیمی ترین تصویر چمن کاری مربوط به حدود صد سال پیش یعنی 1300 میلادی می باشد . در کتاب << ادرانتاج آو کانتری لیونگ >> درباره چگونگی احداث چمن در صدها سال پیش به اختصار توضیح داده شده است . در کتاب << گلهای سرخ رومی ها >> مربوط به قرون وسطی توضیحاتی در زمینه چمن آورده شده است . از این کتب و سایر منابع چنین بر می آید که آنها چمن را بصورت امروزی یعنی به حالت مجزا کشت نمی کردند ، بلکه به صورت ترکیب با گل میخک ، پیچ تلگرافی ، گل پامچال و سایر گیاهان کوتاه قد مورد استفاده قرار می گرفت .
چمن کاری در انگلستان ابتدا از دیوار کاخها و قصر ها شروع شد و سپس به محوطه اطراف خیابانها و منازل مسکونی راه یافت . چرا که با این کار مکان بسیار مناسب برای قدم زدن ، مطالعه ، نشستن و فراغت خارج از محیط بسته داخل منازل فراهم می شد . با ورود چمن به ورزشگاه ها چمن های زینتی از چمن های ورزشی مجزا شدند و به این ترتیب چمن جای خود را در زمین های ورزشی مانند فوتبال و گلف پیدا کرد و به دنبال آن تحقیقات در زمینه اصلاح و شناسایی ارقام برتر آغاز گردید ، به طوریکه امروزه چندین مجله و ماهنامه اختصا صا" به بررسی جدیدترین تحقیقات در زمینه چمن منتشر می شود .
به تدریج با توسعه شهر ها و ایجاد حد و مرز بین مردم شهر نشین با طبیعت زنده پیرامون ، ایجا فضای سبز غیر طبیعی در شهر ها و به دنبال آن چمن کاریها ی وسیع و گسترده رواج یافت . ماشین چمن زنی برای اولین بار توسط یک انگلیسی به نام <<ادوین بادیتگ >> در یکی از شهر های انگلستان در سال 1390 میلادی ساخته شد . از تاریخ دقیق کشت چمن در ایران اطلاع موثق و قابل ارائه در دست نیست ، اما عرضه انواع مختلف بذر چمن خود موید استقبال و علاقه مندی مردم به این گیاه پوششی می باشد . از طرفی همانطوری که بیان شد اولین چمن کاری در باغهای ایرانی مشاهده شد و بعد از آن به استناد تاریخ به سایر کشورها راه یافت .