عملکرد اجتماعی،اقتصادی و زیباشناختی فضای سبز

استقرار درختان در شهرها،باعث برآورده ساختن بخشی از نیازهای اجتماعی،فرهنگی و روان شناختی شهروندان می شود درختان نقش اجتماعی مهمی را در کاهش تنش ها و نیز بهبود سلامت افراد بازی می کنند ثابت شده است که فضای سبز شهری باعث بروز آثار مثبت رفتاری زیر می شود:

1-ماندن افراد در وضعیت فیزیکی و روحی مناسب.

2-اجتماعی شدن افراد در نتیجه برقراری رابطه دوستی و نیز احساس و درک بهتر از موقعیت و شرایط اجتماعی.

3-کسب و شناخت برخی از شاخص های اجتماعی برای افزایش و بالا بردن ارزش های فرد.

4-افزایش احساس خویشاوندی و یا وحدت منافع و مسئولیت اجتماعی.

تأثیر فضای سبز در تأمین آرامش،آسایش،امنیت روحی،ایجاد انگیزه و الهامات فکری و هنری،چنانچه اصول زیبا شناختی و طراحی منظر در طراحی لحاظ شده باشد چندین برابر افزایش می یابد.طراحی فضاهای شفا بخش در محوطه بیمارستان ها و احداث باغ های شفا بخش خود گواه بر این عملکرد قوی گیاهان است.

عملکرد زیبا شناختی فضای سبز:

طبیعت شایسته ترین پدیده ای است که حس زیبای شناسی را در انسان بیدار می کند در حالیکه کلیه مصنوعات بشری در ارضای این ارتباط بصری ناتوانند چرا که تصویری هنرمندانه از طبیعت انسان را به رضایت معنوی می رساند.به همین دلیل همواره اصل زیباسازی و اصول زیباشناسی در فضای سبز مطرح است چرا که گیاهان صرف نظر از زیبایی ذاتی،از نظر شکل،رنگ،ابعاد و اندازه،زمان گلدهی و میوه و بذر تنوع زیادی دارند که تلفیق مجموعه های گیاهی باعث می شود که گیاهان در بهبود کیفی مناظر فضاهای شهری نقش بسزایی داشته باشند چرا که امروزه غالب فضاهای موجود در شهرها به صورت مصنوعی و انسان ساخت همراه با سطوح سخت می باشند که خیابان های باریک و کم عرض و ایجاد ترافیک های شدید سیمای شهرها را به علت عدم وجود فضای سبز کافی به سمت زشتی پیش برده است زیبایی یک شهر به نوع طراحی فضای آن و وفور درختان در آن وابسته می باشد.با افزایش و توسعه باغ های شهری،احداث پارکها و کاشت درختان در همسایگی مناطق مسکونی،اداری،تجاری و در حاشیه خیابان ها می توان ارزش زیباشناختی یک شهر را بالا برد.

استفاده از گیاه در منظرسازی شهری گام موثری در جهت رفع معایب و نواقص زیر در شهرهاست:

1-پوشاندن نماهای یکنواخت:

در شهرها به ویژه آنجا که خط آسمان به واسطه ارتفاع ناهمگون ساختمان ها دچار اغتشاش می شود همیشه بدنه ها و گوشه های کناری ساختمان های بلند به صورت منظره ای زشت و یکنواخت نمود می یابند.استفاده از گیاهان رونده و چسبنده مانند موچسب و اقسام دیگر در رفع این معضل مفید است.

2-تعدیل ارتفاع ساختمان ها:

در جایی که ساختاری مرتفع در یک فضای باز و یا در کنار ساختمان های کم ارتفاع شکل می گیرد استفاده از درختان بلند قامت و باتاج گسترده باعث تعدیل ارتفاع ساختمان و متناسب سازی آن با بناها و فضاهای اطراف می شود.

3-پوشاندن مناظر زشت و عیوب معماری:

استفاده از گیاهان برای پوشاندن مناظری که دارای چشم اندازی زشت ناهمگون هستند باعث بهبود کیفیت منظر می شود.

4-تعدیل بافت خشن مصالح ساختمانی:

فضای سبز،جایگزین مناسبی برای سایر مصالح مورد استفاده در معماری جهت تقسیم فضای ایجاد حفاظت،خلوتگاه،فضای خصوصی و .... به شمار می روند.علاوه بر این به عنوان کاتالیزور عامل مهمی در ایجاد پیوند و ارتباط منطقی بین ساختمان ها به شمار می رود.

5-کنترل ترافیک:

آرایش فضای سبز در محورهای درون شهری عاملی موثر در کنترل ترافیک به شمار می رود.