اثرات زیست محیطی فضای سبز

1-آلودگی هوا:فضای سبز به ویژه در شکل پیره درختی در کاهش آلودگی های شیمیایی هوا بسیار موثر می باشد.درختان در کاهش میزان سرب به ویژه در حاشیه جاده ها نقش موثری دارند.مقایسه تطبیقی درختان با سایر اشکال گیاهی علفی و گیاهان زراعی نشان می دهد که درختان 10 تا 20 برابر گیاهان علفی و 2 برابر گیاهان زراعی می توانند توان رسوب گیری داشته باشند.در مناطق پرترافیک،شهرهای انبوه و شاهراه ها اهمیت درختان در جذب میزان سرب هوا که از اگزوز ماشین ها پراکنده می شود بسیار دارای اهمیت است.

2-آلودگی صدا:فضای سبز مناسب به ویژه درختان در صورت برخورداری از گونه های مناسب و کاشت اصولی تا 4 دسی بل صدا را کاهش می دهند.

3-تولید اکسیژن و جذب دی اکسید کربن:اگر چه در مقیاس کلان شهری از نظر ایجاد توازن اکسیژنی نقش درختان نمیتواند قابل ملاحظه باشد ولی در مقیاس خرد شهری قابل چشم پوشی نیست.هردرخت راش بادیر زیستی متوسط،به اندازه 3 برابر حجم دو اتاق یک نفره می تواند دی اکسید کربن از هوا پاکسازی کند در حالی که 30 تا 40 مترمربع از درختان می توانند اکسیژن مورد نیاز یک نفر را تأمین کنند.

4-کنترل تشعشعات و بازتاب نور:فضای سبز در شهرها ضمن کنترل تشعشعات خورشید از بازتاب نورهای مزاحم و خیره کننده می توانند جلوگیری کنند.

5-کنترل باد:فضای سبز و به ویژه کاشت درختان در صورت کاشت مناسب و هدفمند می توانند در هدایت باد وتغییر جهت آن موثر باشند.

6-ذخیره انرژی:کاشت صحیح درختان میتوانند بر روی مصرف انرژی در ساختمان ها تأثیر قابل ملاحظه ای داشته باشد.هزینه گرم کردن یا خشک کردن ساختمان هادر صورت کاربرد درست درختان کاهش می یابد.درختان باعث جذب 9درصد انرژی خورشیدی در تابستان شده و گرمای داخلی ساختمان هارا می توانند کاهش دهند. در اماکن مسکونی که در مناطق بادگیر قرار دارند،کاشت درختان به صورت بادشکن می تواند هزینه گرم کردن ساختمان ها را بر حسب درجه بادگیری و تراکم بادشکن 4 تا 22 درصد کاهش داد.

7-تاج بری و برگاب:درختان با جذب برگاب می توانند حرکت و جریان آب را در سطح غیرقابل نفوذ شهر کند کرده و راه افتادن آب در سطح شهر را به تأخیر بیندازد.سوزنی برگان تا 40 درصد و پهن برگان تا 20 درصد توانایی دارند که آب باران را گرفته و دوباره از طریق تبخیر به فضا برگردانند.

8-درختان و سیلاب ها:درختان با جذب برگاب از یک سو و هدایت آن به اندام های خود سبب کندی جریان های تند و سیلابی می شوند.سطح اندام های درختان از یک سو سرعت سیلاب ها را 3 برابر کاهش می دهند و از هزینه های ساخت سیستم های هدایت جریان های سیلابی می کاهند.

9-کاهش دما و افزایش رطوبت نسبی:فضای سبز در شکل چیره درختی به علت گسترش سطح برگی قابل توجه خود نسبت به سایر اشکال گیاهی می توانند از طریق تعرق سبب افزایش رطوبت نسبی،کاهش دماو تلطیف هوا شود.یک درخت به تنهایی به اندازه 10 کولر هوا را مطبوع و خنک می کند.درختان دما را کاهش داده،هوا را به حرکت و جریان وا می دارند واز خشکی هوا جلوگیری می کنند.

10تغییر میکروکلیما:مهم ترین نقش فضای سبز و درختان بالا بودن سطح آسایش شهروندان از راه تغییر در میکروکلیما است.فضای سبز شبه جنگلی از این نظر دارای ثمربخشی بیشتر است.حداکثر و حداقل دما در داخل توده جنگلی نسبت به فضای باز مجاور متعادل تراست.

11-مقابله با جزایر گرما:هم اکنون پژوهشگران،نواحی شهری را جزایر گرما نامیده اند.زیرا سطوح تیره زمین در شهرها 3 تا 5 درجه بیش از زمین های مجاور گرمای خورشید را در طول روز جذب می کنند،از این راه در 30 درصد از آلودگی های هوا سهیم می باشند.